‘Je hebt hier minder nodig om gelukkig te zijn’
Kwali-tijd voor elkaar als gezin en voor jezelf als persoon: veel mensen dromen ervan, van een leven op een ander ritme. Joost en Tine gingen ervoor; ze gooiden het roer om en leven en werken nu op het Zuid-Franse platteland.
Hoe zag jullie leven eruit voor je naar Frankrijk trok?
Joost Van der Straeten (54): ‘Ik was freelance accountmanager, een baan die nooit eindigt. Je moet altijd bereikbaar zijn, de projecten moeten af of het nu weekend, avond of vakantie is. Ik deed dat werk heel graag, maar het was een ratrace. Onze vrije tijd bestond uit het huishouden doen, het voetbal van onze zoon Charles, wat familie- en vriendenbezoeken en moe in de zetel liggen.’
Tine Geerinck (44): ‘Ik was administratief bediende met een baan van acht tot vijf. Vorig jaar werd het bedrijf gereorganiseerd en kreeg ik mijn ontslag. Ik voelde al langer dat ik een ander leven wilde: onze zoon zien opgroeien, een socialere baan, een beter klimaat... Charles was op dat moment 12 en wij waren nog jong genoeg om opnieuw te beginnen in een ander land.’
Je gaf je leven hier op en vertrok met de zuiderzon …
JVdS: ‘We verkochten ons huis en staken ons geld in een negentiende-eeuws landhuis in Castres, in Zuid-Frankrijk. Dat hoefden we alleen maar op te frissen en onze B&B was klaar! Natuurlijk zetten we materieel een stapje terug: geen twee auto’s meer, minder inkomen,... Maar: je hebt hier in het zuiden van Frankrijk ook helemaal niet zoveel nodig en wat je ervoor in de plaats krijgt, is onbeschrijflijk.’
TG: ‘Onze B&B ligt op het platteland, de eenvoud en rust hier vragen gewoon veel minder van je. Niemand die erom maalt dat je een week lang dezelfde trui en broek aantrekt. Ik mis al die spullen zeker niet, zelfs niet de zekerheid van een vast inkomen. Je hebt minder nodig en wordt al gelukkig van de zon. Charles heeft ook veel minder behoefte aan allerlei gadgets. In België zaten er in zijn hele klas maar twee kinderen zonder spelconsole. Hier zitten er in de hele klas maar twee kinderen mét een spelconsole.’
Hoe anders is je tijdsbeleving nu?
JVdS: ‘We moeten hier ook werken, natuurlijk. We moeten zorgen dat er geld binnenkomt in de B&B, we rentenieren niet. Ik doe vooral de tuin en het avondeten, Tine de kamers, de administratie en het ontbijt. Maar ons ritme is compleet anders. Je maakt meer tijd voor dingen die ertoe doen: een uur zitten praten met gasten, of met het gezin op uitstap gaan om nieuwe plekken te ontdekken. We maken bewust meer tijd voor elkaar en zijn ook hechter geworden.’
TG: ‘We zijn hier altijd, dus we zien Charles ook veel meer. We ontbijten samen, hij gaat naar school en om zes uur eten we als gezin, pas daarna wordt er gekookt voor de gasten. Zelfs wanneer we aan het werk zijn, zijn we nog steeds in de buurt. Heel concreet: ik heb net een paar kamers gedaan, maar het is zo’n heerlijk zonnige dag dat ik zelf ook eerst even in de zon ga zitten. Niemand die mij afjaagt of daar een vraag bij stelt. Het leven gaat hier trager, het jachtige is eraf.’
JVdS: ‘Je leeft veel meer in het nu, en niet met je hoofd bij alle to do’s die vandaag, morgen, deze week nog in je agenda staan. Er komt veel minder op je af en daardoor beleef je elk moment veel bewuster. Onze gasten zijn ook ontspannen; dat maakt dat werken en vrije tijd door elkaar lopen. Wij willen nooit meer terug naar het leven hiervoor, zeker weten.’
deel Artikel
