Fietsen in de Mayenne

Zeshonderd kilometer, een stevige etappe. Omdat na mijn zwangerschap de coureur in mij nog steeds niet helemaal is ontwaakt, beperken we ons tot een deel van de route. Drie dagen fietsen langs de rivier de Mayenne, van in Laval tot aan Angers. Geen hoge bergen, geen verraderlijke heuvels, maar een ontspannen tocht onder een stralende zon, of dat wordt ons toch beloofd.

Verstand en kilometerteller op nul... Allez roulez! De kans dat je nog nooit van de Mayenne hebt gehoord, is groot. Het departement waar de rivier als een levensader doorstroomt, wordt (nog) niet zo vaak bezocht en de rivier ligt wat in de schaduw van de Loire. Toch is de Mayenne een van de meest bevaarbare waterwegen in West-Frankrijk, langs een bijzonder schilderachtig stukje natuur. Misschien nog redelijk ruig in het noorden, maar heel rustig en kalm vanaf Laval. De Mayenne is drie dagen lang onze reisgezel op deze trip, want het stukje Vélo Francette dat wij zullen fietsen loopt vlak langs de rivier.

In Laval: Vacances in France en een beetje trappen

Het eerste wat je doet als je je ogen opent en weet dat je een dagje fietsen voor de boeg hebt, is kijken naar de lucht. Zeker als je België gewend bent en zomaar even de natste lente ooit bent ontvlucht. De lucht boven Laval, ons vertrekpunt, valt mee. Geen regen, oef! Na een stevig ontbijt en een 'bonne route!' van de receptioniste, fietsen we van aan ons hotel tot in het centrum van Laval. De etappes zijn niet zo lang en dat zorgt ervoor dat je op je gemak kan fietsen. Vacances en la douce France. En een beetje trappen.

Laval is best wel een indrukwekkende stad, met alle kenmerken van een middeleeuwse Ville d'Art et d'Histoire. Twee heel grote bruggen over de Mayenne, een kasteel dat als een middeleeuwse landmark boven de huizen uittorent, en gezellige straatjes daarrond. Het is nog vrij vroeg als we door de steegjes wandelen (ja, wandelen, want de straatjes zijn te steil en onze spieren nog te stram...) en bij Place de la Tremoille op een marktje botsen. Kraampjes in het lommer van de bomen, de ideale plek om de stress van de drukke week hiervoor helemaal af te werpen. Zeker als je een praatje slaat met een vriendelijke marktkramer en hij vertelt dat hij heel vroeg in de ochtend honderd kilometer heeft gereden om hier, op de wekelijkse markt van Laval, bakjes verse aardbeien te verkopen.

We snuiven de geuren op, vergapen ons aan al de kleuren en verse producten en kopen meteen onze picknick voor deze middag. Du pain, du fromage, en aardbeien als dessert. Le Vieux Château de Laval wat verderop is bekend om z’n museum voor naïeve of primitieve kunst. Logisch, Laval was de geboorteplaats van Henri Rousseau, de bekende Franse schilder. Maar voor ons toch geen kunst vandaag. De Mayenne roept, wij gaan fietsen!

Laval - Château-Gontier: de magie van de eerste sluis

La Vélo Francette is de perfecte fietsroute voor iedereen die niet goed overweg kan met kaarten, plattegronden of een gps. Verdwalen is onmogelijk. Of daar gaan we nu toch nog vanuit. De route is bewegwijzerd, maar eigenlijk is het nog simpeler: je blijft gewoon rechtdoor rijden op de voie verte langs de Mayenne. Tegenwind? Pech. Wind mee, dan gaat het bijzonder vlot. Wij hebben geluk.

We volgen de rivier verder stroomafwaarts en komen in een steeds idyllischer landschap terecht. Links de rivier, rechts platteland waar we geregeld worden begroet door een paar loeiende koeien. Verder is het stil rond ons, tot het geluid van kletterend water onze cadans verstoort. We staan voor de Écluse de Bonne, een echte sluis met een authentiek sluiswachtershuis ernaast. Midden in het water, onder de barrage, zit een visser in een klein bootje. Wat een mooie plek, een tafereel dat zo op een schilderijtje mag. We weten dan nog niet dat we vandaag op onze route nog tientallen sluizen en authentieke sluiswachtershuizen zullen tegenkomen, maar die eerste, dat is toch een beetje magie.

Tien kilometer verder besluiten we om een inspanning te doen. Het jaagpad langs de Mayenne passeert verschillende kleine dorpjes. Om die plekjes te bezoeken, moet je vaak eerst een paar kilometer klimmen, van de rivier weg. In Origné wagen we het erop. Met volle moed beginnen we de klim tot onze tong na een paar honderd meter bijna letterlijk op de grond hangt. Zo steil! Het dorpje bereiken begint op een tantaluskwelling te lijken.

Als blijkt dat er in Origné niet veel meer te zien is dan de speelplaats van een schooltje, zetten we teleurgesteld de afdaling in, terug naar onze oude, vertrouwde (en heerlijk vlakke) Mayenne. Gelukkig botsen we vrijwel meteen op de volgende sluis, de Écluse de la Benâtre. En laat het sluiswachtershuis hier nu net omgebouwd zijn tot een gezellig restaurantje met klein terras langs het water. Die twee drankjes hebben we verdiend!

Château-Gontier-Angers: verstand op nul en verdwalen

In het romantische Parc Hôtel in Château-Gontier hebben we geslapen als rozen. Château-Gontier is een charmant bloemenstadje met de imposante romaanse Saint-Jean-Baptiste- kerk als landmark. Vandaag wordt stevig, maar gelukkig ook prachtig. Il fait beau. Très beau zelfs. Staalblauwe hemel en een heerlijke 25 graden. We vertrekken om 9 uur, maar niet voor gastvrouw Anne-Laure eerst nog een royaal lunch - pakket in onze handen duwt. ‘Bonne route les filles’, en weg zijn we, opnieuw wind in de rug, zon op ons gezicht en een schilderachtige Mayenne aan onze linkerflank.

Al na een paar kilometer trappen fietsen we voorbij enkele fijne plekjes. Ménil bijvoorbeeld. Een paar honderd inwoners, een kleine camping aan de oever van de Mayenne en een local die ons met het stokbrood onder de arm een fijne dag wenst. De hele voormiddag fietsen we gezwind door, kilometer na kilometer. We komen geen sluishuizen tegen zoals de dag voordien, maar we hebben het gevoel dat we in nog ongereptere natuur terechtgekomen zijn. Niets kan ons tegenhouden – of zo lijkt het toch...

In Le Lion D'Angers slagen we er toch in om goed fout te fietsen. Een bordje gemist – of te druk in gesprek? – en na een paar kilometer begint het ons te dagen dat het pad waar we momenteel op rijden meer weg heeft van een mountainbikeroute dan van de comfortabele Vélo Francette. Als we plots ook aan het water van de Oudon staan, in plaats van de Mayenne, besluiten we rechtsomkeer te maken.

Het is even zoeken om weer op de juiste route terecht te komen, maar onze petit détour zorgt er wel voor dat we langs een fantastische hippodroom fietsen. In deze streek houden ze enorm van paarden, dat hadden we al gemerkt. L'Hippodrome du Lion D'Angers is een bijna religieuze plek van 162 hectare groot. Les Courses du Lion! werden voor het eerst gehouden in 1874 en zijn in Sud-Mayenne dan ook een heilig evenement. Als we dan toch verdwalen, dan doen we het meteen ook goed!

Angers: eeuwenoud wandtapijt en zonnige terrasjes

Improviseren dan maar. Omdat La Vélo Francette ook de volgende dag onbereikbaar blijft, focussen we ons op Angers, een stad aan de oever van de Maine die al zeventien keer de Tour de France mocht ontvangen. De voorlaatste keer was in 2004, toen Tom Boonen er als eerste over de eindstreep kwam. Een fietsvriendelijke stad, dat merk je meteen aan het brede fietspad over de brug als je de stad binnenrijdt.

Is het de moderne tramway die door de straten kronkelt, het contrast met de kleine, middeleeuwse straatjes en vakwerkhuizen of het imposante Château? In elk geval is Angers een stad die prikkelt. We nemen de fiets en rijden eerst even naar het kasteel, dat aan de buitenkant indruk maakt met een ommuring van bijna een halve kilometer. In het verleden (vanaf de 9de eeuw) deed het kasteel dienst als woning voor de hertogen van de provincie Anjou, vandaag wordt het vooral bezocht voor het Wandtapijt van de Apocalyps, honderd meter lang en het oudste tapijt van die omvang dat nog bestaat. Een must-visit en een fascinerend werk, zelfs voor twee niet-bijbelkenners.

Angers verrast. Je kan er shoppen – er is zelfs een Galerie Lafayette, en iets verderop, richting het Parc de Loisirs du Lac de Maine, fietsen we voorbij leuke terrassen en pop-upbars waar jonge mensen genieten van de laatste avondzon. Angers is duidelijk ook een studentenstad, dat hadden we al gemerkt toen we voorbij de universiteit fietsten. Een leuke ontdekking en een aangename stad om met de fiets te verkennen.

Na ons bezoekje aan Angers en voor we terug naar huis vertrekken, proberen we met een vriendelijke gids van de toeristische dienst toch nog eens wat verder te fietsen. Hallucinant, al dat water. Sommige plekken zijn compleet overspoeld door de Mayenne en de Maine. Zo ook Île Saint-Aubin, een van de laatste stops voor Angers, en een mooi plekje waar naar het schijnt een veerpont ligt waarmee je met je fiets vlot de overkant van de Mayenne bereikt. Of Bouchemaine, normaal een zomers stadje met terrasjes aan het water, nu één grote waterplas. Always expect the unexpected, zelfs als je een ‘makkelijke’ fietsroute niet eens zo heel ver van België uitkiest. Natuurkracht versus toerisme, 1-0.

La Vélo Francette is een goed gemarkeerde fietsroute die loopt van de noordkust van Normandië naar de Atlantische Westkust (630 kilometer). De route is onderverdeeld in vijf etappes.

1. Ouistreham - Domfront: Dit is een stuk van 126 kilometer. De route begint bij het meest oostelijke landingsstrand tijdens de landing van Normandië. Ze leidt je naar het binnenland via Caen en Flers tot Domfront. Zo kom je langs verschillende heuvels, ook wel 'la Suisse Normande' genoemd. De toppen van deze heuvels zijn nooit hoger dan 300 meter, maar toch doet het landschap denken aan Zwitserland. Je volgt de meanders van de Orne en komt langs de iconische Roche d'Oëtre. Dit is een van de mooiste door de natuur aangelegde uitzichtpunten van West-Frankrijk: je kijkt uit over prachtige rotsformaties.
2. Domfront - Laval - Angers: Dit deel van de route is iets langer, 174 kilometer. Bij deze etappe rijd je langs niet minder dan 4 rivieren: de Varenne, Mayenne, Oudon en de Maine. Pasar-reporter Elise Vanhecke en fotografe Siska Vandecasteele deden deze route van Laval tot Angers. Dit is een aangenaam vlak en groen stuk, ideaal voor niet-getrainde fietsliefhebbers.
3. Angers - Saumur: Met deze route ontdek je de Loirevallei in 58 kilometer. Voor je Saumur bereikt, heb je de keuze tussen twee routes in Gennes: langs de noordoever van de Loire of liever langs de zuidoever? Welke weg je ook kiest, een adembenemend zicht is gegarandeerd. 
4. Saumur - Niort: Deze etappe van 166 kilometer verandert onze koers, we gaan weer zuidelijker. De Thouet brengt ons naar Niort langs mooie kastelen, kerken en bruggen. 
5. Niort - La Rochelle: Het laatste stuk van de route is er eentje van 90 kilometer lang, niet weinig dus. Het mag dan wel het laatste stuk zijn, toch heeft het ook heel wat te bieden. Je ziet er de verschillende kanalen van Marais-Poitevin, ook wel het 'Groene Venetië' genoemd. De route beëindigen doe je in La Rochelle, de Franse havenstad. De Atlantische Oceaan zorgt voor een vredevol en mooi einde aan de fietsroute. Rust maar, je hebt het verdiend! 

Tekst: Elise Vanhecke - Foto's: Siska Vandecasteele

Dit artikel is verschenen in april 2017.