Een kwestie van vertrouwen in de touwen

‘De drukke baan oversteken om aan de rotsen te geraken, is het gevaarlijkste stuk van de dag’, stelt Koen ons gerust. Hij heeft al twee touwen klaar gehangen zodat we vlot kunnen starten. ‘Rotsklimmen is niet gevaarlijker dan pakweg koersen met de fiets.’ Het basisbegrip lijkt vertrouwen te zijn. Vertrouwen in je klimgordel, je touw en je klimpartner. De eerste oefening is dan ook: vertrouwen kweken. Dat doen we door een paar meter naar boven te klimmen om ons dan in het touw te laten zakken. Je veert nog een stukje naar beneden voor je tot stilstand komt. Zo ervaren we al eens hoe dat voelt en bouwen we het vertrouwen op dat zowel Koen als ons touw en onze gordel ons kunnen dragen als we vallen.

Het is een puzzel

Eenmaal op de rots ziet die er een stuk minder glad uit dan je vanop een afstand denkt. Overal zijn groeven, spleten, bultjes en richeltjes die wachten om houvast te bieden. Maar je moet ze wel eerst vinden. Koen: ‘Als je binnen klimt, hebben de doppen specifieke kleuren. Je ziet dus snel wat je volgende greep is. Rotsklimmen is nog meer een puzzel die je moet oplossen.’ En dat klopt: tijdens het klimmen kom je soms vast te zitten, maar dan moet je even de tijd nemen, op adem komen en rondkijken. Grote kans dat zich ergens een richeltje verstopt dat je weer op weg helpt.
Mijn route is vrij duidelijk te volgen dankzij de haken die in de rots zijn bevestigd en die de richting aangeven die ik moet volgen. Die haken helpen de voorklimmers – de mensen die de touwen hangen – om veilig boven te geraken en de persoon die de haken initieel in de rots boorde, mag de route een naam geven. De gekste namen eerst. Zo passeren we ‘Klein Dulfke en de zeven haken’, ‘Het oog van de naald’ en ‘Another day in Paradous’, naar de naam van het massief waar we nu klimmen: Rochers du Paradou. Die namen kan je dan weer opzoeken in een topo, een soort routeboekje dat de moeilijkheidsgraad van elke route weergeeft.

Meer levensvreugde

Zodra je tegen de rotsen kleeft, verdwijnen de geluiden van de spoorweg, de autoweg en de Maas naar de achtergrond. Je focust volledig op je volgende stap. Dat is ook het mooie aan de sport: je combineert een fysieke uitdaging met mentaal denkwerk. Dat werkt geweldig ontspannend, want je denkt aan niets anders meer dan de plaatsing van je voeten en je handen. En dat allemaal buiten in de natuur. ‘Klimmen verdiept de levensvreugde’, zoals Koen het zo mooi zegt. En ik geloof hem.
Eenmaal boven breekt de zon door, het zaligste moment van de dag. De rotsen geven hun warmte af als een soort infraroodmuur en daar hang je dan: een meter of twintig boven de grond met een prachtig uitzicht over de Maas. Zalig. En terwijl ik daar zo hang, bovenaan op de rotsen, kan ik maar één ding denken: mag ik naar beneden zodat ik weer naar boven kan?

Tips van journalist Toon Verlinden over klimmen

Binnen klimmen

Indoor klimmuren zijn ideaal om de sport te leren kennen en op een veilige manier je grenzen af te tasten. In de meeste klimzalen kan je cursussen volgen én je kan er ook met een groep terecht. www.klimenbergsportfederatie.be/klimzalen

Buiten klimmen

Rotsklimmen is een heel andere ervaring dan klimmen in een zaal. Je bent meer op jezelf en je materiaal aangewezen, de omgeving is minder gecontroleerd en natuurlijk heb je er natuur, frisse lucht en voeling met de rotsen. Het is niet de bedoeling dat je alleen en zonder expertise de rotsen beklimt. Verschillende klimclubs in het land organiseren daarom kennismakingsdagen waarop je kan aansluiten. Wil je eenmalig met een groep op de rotsen klimmen? Dan kan je ook terecht in verschillende avonturenparken in de Ardennen.

Agenda klimclubs: www.klimenbergsportfederatie.be/clubs

Kledij

Zorg voor losse kledij. Een jeans is niet aan te raden. De ‘echte’ klimmers dragen klimschoentjes, nauw aansluitende, stevige schoenen die veel grip geven op de muur. Klimschoenen zijn de investering waard als je het minstens een of twee keer per jaar wil doen (indoor en outdoor). Heb je geen klimschoenen? Dan zijn stevige stapschoenen het best om buiten te klimmen. Maar ideaal is het niet. ‘Het is alsof je met een stadsfiets gaat mountainbiken’, zegt Koen. ‘Het kan wel, maar het is beter om het met het juiste materiaal te doen.’ Klim je binnen, dan zijn de typische witte turnpantoffels ook een optie.

Materiaal

Bij een kennismakingsdag of in een klimzaal kan je materiaal huren of wordt het ter beschikking gesteld. Om op de rotsen te klimmen heb je minstens een helm en een gordel nodig (en een ervaren klimmer met voldoende ander materiaal, zoals touwen en musketons, om je veilig verder te helpen). Binnen volstaan een gordel en een beveiligingsapparaat.

Hoogtevrees

Ben je bang van hoogtes? Dat hoeft geen belemmering te zijn. Het voordeel van klimmen is dat je zo hoog kan gaan als je je veilig voelt en je niet de hele route hoeft te overwinnen voor je weer naar beneden kan. Klimmen is dus perfect om te leren omgaan met hoogtevrees. Stap voor stap leer je jezelf, de muur, het materiaal én de hoogtes meer te vertrouwen.

Wanneer?

Rotsklimmen kan in de lente, zomer en herfst. Ook mooie winterdagen kunnen perfect, al is het wel aangenaam dat de zon schijnt: de rots warmt dan snel op en geeft zijn warmte af aan de omgeving en je handen.

Slapen

Zin in een echte berghuttenervaring? De Chaveehut wordt uitgebaat door de klim- en bergsportfederatie en ligt centraal ten opzichte van de grootste Belgische klimmassieven in een streek vol mountainbike- en wandelmogelijkheden. Je kan er tegen een lage prijs slapen en eten. Er is ook een kleine kampeerweide als je liever buiten slaapt. Reserveren noodzakelijk. www.klimenbergsportfederatie.be/infochaveehut