Authentiek Ierland
Pasar-reporter Chris Van Minnebruggen trok naar het westen van het Ierse graafschap Cork en maakte er kennis met ruige eilandjes, valken, véél schapen en authentieke initiatieven van de inwoners. De volledige reportage vindt u in het september-nummer van Pasar Magazine, maar hieronder deelt hij alvast enkele indrukken.
- Wandelen
Samenhorig Bere Island
Auto’s, motoren en fietsen kunnen mee met het veer tussen Castletownbere en Bere Island. Dat moet ook, want het eilandje - ooit geroemd voor zijn scheepsherstellingen en tot op vandaag trainingsgrond voor mariniers in opleiding – loopt leeg. Maar de overblijvers maken er het beste van. Ze komen samen in een gemeenschapscentrum, doen er alles aan om de lagere school open te houden en ontvangen bezoekers met open armen voor een fietstochtje over het eiland. Murphy’s Shop in Rerrin is nog zo’n plek waar iedereen vroeg of laat zijn neus binnensteekt en een praatje maakt. De shop is tegelijk kruidenier, postkantoor, bankkantoor en eetgelegenheid. Loop er zeker eens binnen voor een kop thee met versgebakken scones of een overheerlijke lunch met zalm, makreel en lekkers uit de zee.
Schilders op Sherkin Island
Een homp vergeten aarde die boven het water uitsteekt en zomerse porties uitzonderlijk licht. Daar komen schilders en grijzende would-be-kunstenaars op af. Het leven is er uiterst ontspannen en bij gelegenheid houden ze zelfs een vrolijk folky muziekfestival. Ook hier kom je met een ferry aan land en zie je meteen de ruïne van een oud franciscanenklooster. Valt het je trouwens op dat er nogal wat rammelende auto’s zonder nummerplaat rondhotsen? Dat is zo’n beetje de sfeer. Verspreid over het eilandje kan je de ateliers van de kunstenaars bezoeken en bij Kathy en Mike O’Connor van de Sherkin North Shore kan je ongedwongen een hapje eten en logeren in eenvoudige huisjes met zicht op zee. Far from the madding crowd.
Tien roofvogels in de hand, één in de lucht
Valken, uilen, sperwers … valkenier Geoffrey O’Donoghue zet al wat vliegt, klauwen en een scherpe bek heeft op je hand. Je hebt er wel een buitenmaatse handschoen bij nodig. Maar een uitstapje in de omgeving met valk Michelangelo erbij is nog het spectaculairst van al. Het dier is drie jaar en haalt snelheden van meer dan 200 km/u. Ondertussen weet Michelangelo niet dat hij deel uitmaakt van een vierduizend jaar oude traditie. ‘Zowat elk koningshuis heeft een paar valken in huis. Vooral in de Arabische wereld zijn ze populair’, weet Geoffrey. ‘Ierland zou nog driehonderd valkeniers tellen. En die gaan nog regelmatig op jacht.’
Op oefen- en demonstratievluchten vliegen valken rond met een belletje aan hun poot. Kwestie van de dieren te lokaliseren als ze een eind weg zijn. Maar dat gebruik verdwijnt stilaan. Tegenwoordig gaan de professionele collega’s van Michelangelo de lucht in met een miniatuurzendertje. Met de gps kunnen hun gefortuneerde baasjes hun toppers tot zestig mijl ver terugvinden.
deel Artikel
